تنگی دریچه آئورت

تنگی دریچه آئورت می تواند به این معنی باشد که لت ها یا کاسپ های دریچه شما ضخیم یا زخم شده اند و آنطور که باید باز نمی شوند. بنابراین با هر ضربان خون کمتری از قلب خارج می شود تا بدن شما را تغذیه کند.

با گذشت زمان، قلب باید سخت‌تر کار کند تا خون کافی را به تمام بدن شما پمپ کند. تنگی دریچه آئورت، یکی از شایع ترین و جدی ترین مشکلات دریچه های قلب است.

تنگی دریچه آئورت یا سرخرگ ناهنجاری شایعی است که در بالغین با بیماری قلبی مادرزادی است. باید بگوییم که تنگی دریچهٔ آئورت اغلب در پی تب روماتیسمی صورت می گیرد.

تنگی دریچه آئورت منجر به اضافه بار فشاری بطن چپ می شود که استرس دیواره ای را افزایش می دهد و موجب هیپرتروفی جبرانی می گردد. اختلال عملکرد دیاستولیک و عدم مطابقت عرضه – تقاضا اکسیژن مورد بحث است. بیمار ممکن است به خوبی جبران کند و برای سالیان زیادی بی علامت می باشد، اما مکانیسم های جبرانی در نهایت شروع به افت می کنند و اختلال عملکرد LV رخ می دهد. بیماران با دریچه آئورت دولتی ساختار غیرطبیعی دیواره آئورتی دارند که اغلب منجر به دیلاتاسیون آئورت صعودی می گردد.

در مورد علل تا درمان تنگی دریچه میترال بیشتر بدانید.

دریچه آئورت چیست؟

به طور معمول، قلب به دو قسمت تقسیم می شود: نیمه راست که خون را به ریه ها پمپ می کند تا اکسیژن را جمع آوری کند و نیمه سمت چپ که خون غنی از اکسیژن را به بدن پمپاژ می کند. این اتاقک های پمپاژ در هر طرف قب، بطن نامیده می شوند. گاهی دریچه آئورت قلب دچار مشکل می شود. محل این عضو در قلب بین بطن چپ و آئورت می باشد. دریچه اجازه می دهد تا خون از بطن چپ به داخل آئورت جریان یابد. سپس آئورت خون غنی از اکسیژن را از قلب به بقیه بدن می برد.

تنگی دریچه آئورت یک نقص مادرزادی قلب است که به انسداد جریان خون به خارج از بطن چپ اشاره دارد. تنگی دریچه آئورت زمانی رخ می دهد که دریچه آئورت نوزاد قادر به باز شدن کامل نباشد. اگر دریچه به درستی بسته نشود، ممکن است خون به سمت عقب به داخل بطن چپ نشت کند. به این حالت نارسایی می گویند.

پزشکان ممکن است تنگی دریچه آئورت را در دوران بارداری (به نام تنگی دریچه آئورت جنینی) یا پس از تولد تشخیص دهند.

درجه تنگی (انسداد) ممکن است از خفیف تا شدید (تنگی بحرانی آئورت) متغیر باشد. تنگی آئورت ممکن است به خودی خود رخ دهد یا ممکن است همراه با سایر نقایص قلبی باشد. اینها شامل نقص دیواره بین بطنی، کوآرکتاسیون آئورت، قطع قوس آئورت یا سندرم هیپوپلاستیک قلب چپ است.

درمان بیماری های دریچه قلب به شدت تنگی بستگی دارد. برای تنگی خفیف، ممکن است نیازی به درمان نباشد. برای تنگی شدید، یک روش کاتتریزاسیون به نام بالون دریچه آئورت استفاده می شود. اگر تنگی باعث کوچک شدن بطن چپ شده باشد، جراحی لازم است.

علل تنگی دریچه آئورت

شرایط مختلفی می تواند باعث ضخیم شدن دریچه آئورت شود. از جمله آنها عبارتند از:

تجمع کلسیم: خون شما حامل کلسیم، در میان سایر مواد معدنی و مواد مغذی است. با عبور خون از دریچه آئورت به مرور، رسوبات کلسیم روی دریچه ایجاد می شود. این می تواند آن را سفت تر کند، بنابراین به طور کامل باز نمی شود.

نقص قلبی از بدو تولد: یک دریچه آئورت طبیعی دارای سه فلپ یا کاسپ است که به خوبی روی هم قرار می گیرند. برخی از افراد با دریچه آئورت متولد می شوند که دارای یک، دو یا حتی چهار کاسپ هستند. قلب می تواند سال ها به این شکل خوب کار کند.

اما هرچه وارد بزرگسالی می شوید، دریچه غیر طبیعی سفت تر می شود و همچنین باز نمی شود. این نوع نقص مادرزادی قلب با ترمیم یا تعویض دریچه قابل درمان است.

تب روماتیسمی: اگرچه این عارضه ناشی از گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک به اندازه گذشته رایج نیست، اما همچنان می تواند یک تهدید باشد. تب روماتیسمی می تواند دریچه آئورت را زخمی کند. بافت اسکار انباشته شدن کلسیم روی دریچه را آسان تر می کند.

در مورد اندوکاردیت عفونی قلب بیشتر بدانید.

علائم تنگی دریچه سرخرگ

ممکن است که تنگی خفیف دریچه آئورت داشته باشید، اما هرگز علائمی را حس نکنید. علائم قابل توجه در طول زمان خود را نشان می دهند.

برای موارد جدی، علائمی وجود دارد که عبارتند از:

• تنگی نفس به خصوص در حین ورزش
• درد یا سفتی قفسه سینه
• احساس ضعف یا سبکی سر
• خستگی
• تپش قلب
• سوفل قلب (یک ضربان اضافی در بین ضربان های معمول قلب شما)
• آنژین
• حالت نزدیک به سنکوپ و خود سنکوپ شدن

گاهی اوقات یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان قبل از اینکه متوجه شوید، متوجه تغییر در رفتار یا سطح انرژی شما می شود.

اغلب بیماران بی علامت هستند و پس از شناسایی سوفل تشخیص داده می شوند. شدت تنگی در زمان تشخیص متناسب با الگوی پیشرفت است. علائم نادر است تا زمانی که بیماران تنگی شدید آئورت پیدا کنند.

شایان ذکر است که گفته شود هر کدام از این علائم که در بیمار رخ دهد حتما باید به متخصص قلب و عروق مراجعه نماید تا با مداخله جراحی اجباری خطر مرگ را کنترل نمایند.

در بیشتر بیماران مشاهده شده است که با داشتن تنگی آئورت، نارسایی و اختلالات آئورت نیز دارند که در نتیجه نیاز به یک سوفل کاهنده دیاستولیک در حاشیه چپ وسط استرنوم تا نوک قلب در بالین پیدا می نمایند.

در مورد نارسایی دریچه میترال بیشتر بدانید.

چه کسانی در معرض ابتلا به تنگی دریچه آئورت هستند؟

افراد مسن بسیار بیشتر از افراد جوان به تنگی آئورت مبتلا می شوند. این به این دلیل است که تجمع کلسیم روی دریچه طی سالیان متمادی اتفاق می افتد.

همچنین، اگر تب روماتیسمی داشته‌اید یا با بیماری کلیوی مداوم روبرو هستید، ممکن است شانس بیشتری برای داشتن مشکل در دریچه آئورت داشته باشید.

متولد شدن با دریچه آئورت غیرطبیعی به این معنی است که ممکن است در اواخر زندگی دچار تنگی دریچه آئورت شوید.

تشخیص تنگی دریچه آئورت

بسیاری از بیماران با تنگی آئورت قابل توجه هیپرتروفیLV قابل شناسایی در ECG دارند. اگرچه تناسب میان شدت تنگی با یافته قابل اعتماد نیست.

در گرافی قفسه سینه اکثر بیماران با تنگی شدید آئورت اندازه ی قلب طبیعی دارند، مگر این که نارسایی آئورت همزمان داشته باشند.دیلاتاسیون پس از تنگی آئورت صعودی صرف نظر از درجه ی تنگی شایع است و دیلاتاسیون آئورت صعودی یافته ای شایع است. این امر در گرافی قفسه سینه به صورت پهن شدن مدیاستن به نظر می رسد.

اکوکاردیوگرافی استاندارد طلایی برای ارزیابی شدت تنگی دریچه آئورت و آناتومیک دریچه آئورت است. کاتترایزاسیون قلبی قبل از مداخله جراحی برای ارزیابی بیماری شریان کرونری به کار می رود، چون تقریبا نیمی از بالغان با تنگی دریچه آئورت علامت دار بیماری شریان کرونری همزمان دارند.

برای تشخیص تنگی دریچه آئورت، از روش‌های زیر می‌توان استفاده کرد:

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI): در این روش، از دستگاهی استفاده می‌شود که دارای آهنربا‌های بزرگ است و با استفاده از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی، قلب و عروق را به صورت دقیق بررسی می‌کند. بدین ترتیب، تصویر دقیقی از بدن به دست می‌آید.
• سی تی اسکن: این دستگاه از اشعه ایکس استفاده می‌کند و تصاویر گرفته شده از زوایای مختلف بدن را در یک تصویر واحد ترکیب می‌کند. سی تی اسکن می‌تواند به بررسی دقیق قلب و عروق خونی آن کمک کند.
• اشعه ایکس قفسه سینه: با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر دقیقی از ناحیه قفسه سینه به دست می‌آید. این تصاویر قادرند تغییرات احتمالی در قلب و عروق قلب را نشان دهند.
• اکوکاردیوگرافی (ECHO): این دستگاه با استفاده از امواج صوتی، ساختار داخلی و عملکرد قلب را بررسی می‌کند. با استفاده از دستگاه‌های فرستنده به نام مبدل که در قسمت‌های مختلف دیواره قفسه سینه قرار می‌گیرند، تصویری دقیق از قلب ارائه می‌شود.
• کاتتریزاسیون قلبی: این روش برای تشخیص هرگونه انسداد در رگ‌های قلب استفاده می‌شود. در این روش، با استفاده از رنگ مخصوصی که به قلب و عروق داده می‌شود، با استفاده از اشعه ایکس، کنترل می‌شود.

با استفاده از این روش‌ها، می‌توان تنگی دریچه آئورت را تشخیص داد و به درمان مناسب برای شما راهنمایی کرد.

درمان تنگی دریچه آئورت

بیماران با تنگی آئورت شدید و علامت دار یا بی علامت با تنگی دریچه آئورت شدید و عملکرد سیستولیک کاهش یافته باید برای مداخله بررسی شوند. درمان شامل دستکاری دریچه برای کاهش برای تنگی است که حتما باید توسط یک متخصص قلب و عروق متبحر و باتجربه صورت گیرد. این امر باید توسط جراحی باز یا جایگزینی دریچه از طریق کاتتر یا جراحی انجام پذیرد. در غیاب نارسایی قابل توجه آئورت ، اکثر مراکز و متخصصان از دیلاتاسیون بالونی  یا والووتومی با جراحی برای اطفال و بالغان جوان استفاده می کنند به شرطی که دریچه های قابل انعطاف با اتصال در محل تلاقی شان هستند داشته باشند. در بالغین مسن تر ، جایگزینی دریچه آئورت درمان انتخابی است.

بالون دریچه آئورت

بالون دریچه آئورت یک روش کاتتریزاسیون قلبی است. در طی این روش، یک لوله پلاستیکی نازک (یک کاتتر) از طریق رگ‌های پا و با استفاده از یک سیم نازک از طریق دریچه آئورت به قلب هدایت می‌شود. بالون متصل به سیم در سراسر دریچه آئورت باد می شود. این به کشش دریچه کمک می کند تا دریچه باز شود و خون بدون انسداد به بدن جریان یابد. این عمل چندین ساعت طول می کشد و بیمار شما معمولاً روز بعد از عمل بهبود می یابد. یک باند کوچک روی پای بیمار شما در جایی که کاتتر وارد شده است قرار می گیرد.

اگر تنگی دریچه آئورت درمان نگردد، چه عوارضی رخ می دهد؟

سیر طبیعی دریچه آئورت در بالغین متفاوت است ولی با پیشرفت تنگی گذر زمان مشخص می شود . تا سن ۴۵ سالگی تقریبا ۵۰ % دریچه های آئورت دولتی درجاتی از تنگی را پیدا می کنند. به همین صورت اکثر بیماران نیاز به والووتومی جراحی برای بهبود تنگی قبل از بزرگسالی پیدا می کنند. اگر چه با پیگیری تا ۲۵ سال بالای ۴۰ % بیماران نیاز به جراحی دوم برای تنگی باقی مانده یا نارسایی قلبی پیدا می کنند.

هنگامی که دریچه آئورت شما به طور طبیعی باز نمی شود، قلب شما نمی تواند تمام خون را که در داخل آن جمع می شود پمپ کند.

این می تواند باعث شود که خون در جای دیگری از قلب و حتی به ریه ها بازگردد. برای جبران این مشکل، عضله قلب شما سعی می کند بیشتر پمپاژ کند تا خون را به بدن برساند.

برخی از عوارضی که می تواند در اثر فعالیت بیش از حد قلب ایجاد شود عبارتند از:

• درد قفسه سینه ناشی از جریان خون ضعیف به عضله قلب
• غش کردن (به دلیل اینکه خون کافی به مغزتان نمی رسد)
• نارسایی قلبی – قلبی ضعیف که خوب پمپاژ نمی کند
• آریتمی – ریتم غیر طبیعی قلب ناشی از جریان خون نامنظم در قلب

پیشگیری از حاد شدن مشکل تنگی آئورت

با انجام کارهای زیر، می‌توانید احتمال ابتلا به تنگی دریچه آئورت و بیماری‌های قلبی و بیماری‌های دریچه قلب را کاهش دهید و به پیشگیری از آن‌ها کمک کنید:

کاهش مصرف چربی: رژیم تغذیه‌ای کم‌چرب و متعادل را رعایت کنید تا از اترواسکلروز جلوگیری کنید، زیرا این بیماری با تنگی آئورت در ارتباط مستقیم است.

ورزش: به ورزش و فعالیت های بدنی بپردازید، زیرا با انجام فعالیت‌های ورزشی می‌توانید از ابتلا به اترواسکلروز و تجمع کلسیم بر روی دریچه‌های قلبی جلوگیری کنید.

تغذیه سالم: رژیم غذایی سالم و متنوع را رعایت کرده و سعی کنید مصرف امگا ۳ را افزایش دهید.

مصرف نمک: مصرف نمک را کاهش داده و سعی کنید به جای آن از ادویه‌های طبیعی برای افزودن طعم به غذا استفاده کنید.

قطع مصرف الکل و سیگار: سعی کنید مواردی مانند مصرف الکل، سیگار کشیدن و … را کاملا ترک کنید، زیرا این عوامل می‌توانند به بیماری‌های قلبی و درنتیجه تنگی دریچه آئورت منجر شوند.

مصرف کمتر قند: تلاش کنید میزان مصرف قند را کاهش دهید و رژیم غذایی با مقدار کمتری قند را انتخاب کنید.

حفظ وزن سالم: وزن خود را در محدوده‌ی طبیعی نگه دارید و سعی کنید اضافه وزن خود را کاهش کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به پیشگیری از تنگی دریچه آئورت و بیماری‌های قلبی کمک کرده و سلامتی قلب خود را حفظ کنید.

سوالات متداول