مروری بر کاتتریزاسیون قلبی

کاتتریزاسیون قلبی یک روش معمول و غیر جراحی است که در آزمایشگاه کاتتریزاسیون  انجام می شود.ای روش به پزشکان اجازه می دهد تا آزمایش ها و اندازه گیری های مختلف را برای تشخیص و درمان مشکلات قلب و عروق کرونر (شریان هایی که به ماهیچه قلب شما خون می دهند) انجام دهند.

کاتتریزاسیون قلبی چگونه انجام می شود؟

یک لوله باریک به شریان فمورال (کشاله ران) وارد می شود، از طریق سیستم شریانی و به داخل شریان هایی که قلب را احاطه کرده و خون رسانی می کنند، قرار می گیرد. رنگ کنتراست تزریق می شود و عکس های اشعه ایکس برای تشخیص بیماری گرفته می شود. به این تصویربرداری آزمایش آنژیوگرافی عروق کرونر نیز گفته می شود.

در مورد آنژیوگرافی قلب بیشتر بدانید.

کاربردهای کاتتریزاسیون قلبی

کاتتریزاسیون قلبی به پزشکان در تشخیص برخی مشکلات قلبی کمک می کند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیماری کرونر قلب
• بیماری دریچه های قلب
• نواقص مادرزادی قلب

در مورد بیماری های دریچه قلب بیشتر بدانید.

تکنیک های تشخیصی مورد استفاده در کاتتریزاسیون قلبی

در زیر شرحی از متداول‌ترین روش‌های تشخیصی انجام‌شده در آزمایشگاه کاتد آورده شده است:

• بطن چپ: کنتراست اشعه ایکس به جای اینکه به عروق کرونر وارد شود، به بطن چپ تزریق می شود. این نشان دهنده جریان خون از داخل و خارج از بطن چپ است. بطن‌کولوگرام می‌تواند کسر جهشی (EF) را اندازه‌گیری کند، که مقدار یا درصد خونی است که قلب با هر ضربان به بیرون پمپاژ می‌کند.
• کاتتر قلب راست: در کاتتر قلب راست، یک کاتتر به سمت راست قلب و به بخشی از ریه‌های شما کشیده می‌شود. سپس پزشک می تواند فشار را در حفره های قلب اندازه گیری کرده و دریچه های قلب شما را بررسی کنند.

 وی همچنین می تواند میزان اکسیژن خون را در نواحی مختلف قلب شما اندازه گیری کنند. این اطلاعات مهمی در مورد عملکرد کلی قلب ارائه می دهد.

• بیوپسی قلب: در بیوپسی قلب، یک کاتتر با یک دستگاه کوچک در عضله قلب (میوکارد) قرار می گیرد تا یک قطعه کوچک از بافت را استخراج کند.
• سیم فشار عروق کرونر: این آزمایش می تواند به تشخیص اینکه آیا یک بخش باریک از شریان کرونر احتمالاً در آینده مشکلاتی ایجاد می کند یا خیر کمک می کند. کاتتر به سنسوری متصل است که فشار خون را در شریان قبل و بعد از ناحیه باریک اندازه گیری می کند.
• ارزیابی دریچه‌های قلب: در طول کاتتریزاسیون، پزشکان همچنین می‌توانند فشار خون را در حفره‌های قلب و جریان خون از طریق آن اندازه‌گیری کنند تا بفهمند که آیا دریچه‌های قلب به درستی کار می‌کنند یا خیر.
• اکو داخل قلب (ICE): در این آزمایش، کاتتر یک حسگر اولتراسوند را حمل می کند تا تصویری از ساختار داخلی قلب ارائه دهد. این کار اغلب برای راهنمایی استفاده می شود زیرا دستگاه ها یا بالون ها در قلب قرار می گیرند.
• سونوگرافی داخل عروقی (IVUS): این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد یک تصویر متحرک از داخل عروق کرونر استفاده می کند. کاتتر وسیله ای به نام مبدل را حمل می کند که امواج صوتی را که از ساختارهای سرخرگ منعکس می شود، می فرستد. این پژواک های موج بر روی مانیتور به تصاویر تبدیل می شوند.
• مطالعات الکتروفیزیولوژی (EP): یک روش کاتتریزاسیون که در آن تکانه های الکتریکی کوچکی به قلب ارسال می شود تا به ارزیابی ناهنجاری های ریتم قلب کمک کند.

تکنیک های مداخله ای مورد استفاده در کاتتریزاسیون قلبی

اگر مشکل به عنوان انسداد یک یا چند شریان در قلب تشخیص داده شود، می توان از چندین تکنیک مداخله ای برای باز کردن این عروق کرونر مسدود شده توسط پلاک استفاده کرد. پلاک ماده ای است که مانند رسوب آب سخت در لوله بر روی دیواره شریان ایجاد می شود.

• آنژیوپلاستی: یک بالون کوچک باد می‌کند تا پلاک را روی دیواره شریان فشرده کند. این روش تقریباً یک ساعت طول می کشد.
• قرار دادن استنت: یک دستگاه کوچک فلزی و مشبک به عنوان یک داربست دائمی برای جلوگیری از فروپاشی شریانی عمل می کند. این روش حدود 60 دقیقه طول خواهد کشید.
• روتابلاتور: این دستگاه لایه هایی از پلاک را از دیواره شریان جدا می کند.
• لیزراگزایمر: لیزر پلاک شریانی را با سوزاندن آن از بین می برد.
• براکی تراپی: براکی تراپی از پرتوهای بتا برای باز نگه داشتن عروق مسدود شده قلب استفاده می کند. معمولاً با آنژیوپلاستی و استنت گذاری همراه است.
• DES  (استنت های شسته کننده دارو): استنت ها با یک دارو پوشانده می شوند تا از تنگی مجدد جلوگیری شود.

• AngioJet: این دستگاه لخته ها را از شریان استخراج می کند.

در مورد نقص مادرزادی قلب بیشتر بدانید.

آیا کاتتریزاسیون قلبی خطرناک است؟

این عمل یک عمل تهاجمی محسوب می شود چرا که کاتتر به داخل بدن وارد می شود، اما تقریبا یک عمل بی خطر تلقی می شود. ممکن است در کوتاه مدت عوارضی مانند تهوع، استفراغ، حساسیت های پوستی مانند کهیر و بی نظمی در ضربان قلب را به وجود بیاورد.

بعضی از بیماران ممکن است در ناحیه ای که کاتتر به بدن وارد می شود دچار تورم، کبودی ویا درد و خونریزی شوند. در مواردی نادر بیمار با عوارض جدی تری مانند زیر مواجه شود:

1. آسیب به رگهای خونی
2. تشکیل لخته خون
3. عفونت
4. آریتمی قلب
5. حمله قلبی
6. سکته مغزی

سوالات متداول