عوارض قلبی ناشی از درمان سرطان(سمیت قلبی)

سمیت قلبی به عوارض قلبی ناشی از درمان سرطان گفته می شود که می تواند در طول درمان سرطان ایجاد شود – یا پس از درمان سرطان رخ دهد.

پیشرفت در درمان سرطان در 30 سال گذشته منجر به افزایش بقای تعداد بیشتری از مردم شده است که سال ها پس از درمان بدون سرطان زندگی می کنند.

این درمان‌های نجات‌بخش، اگرچه در درمان سرطان موفقیت‌آمیز هستند، گاهی اوقات می‌توانند باعث ایجاد مشکلاتی در قلب و سیستم عروقی (گردش خون) شوند که سمیت قلبی نامیده می شود.

آسیب قلبی ناشی از سمیت قلبی ناشی از شیمی درمانی می تواند کیفیت زندگی را کاهش داده و خطر مرگ ناشی از علل مرتبط با قلب را افزایش دهد.

علم پزشکی توانسته است با موفقیت بسیاری از سرطان ها را درمان کند و یک بیماری لاعلاج را به یک بیماری مزمن تبدیل کرده است. از آنجایی که بیماران سرطانی اغلب بیماری‌های قلبی همزمان دارند، توصیه‌های تخصصی از متخصصان قلب نتیجه بالینی را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، درمان سرطان می‌تواند باعث آسیب میوکارد، ایجاد اختلال در عملکرد اندوتلیال و تغییر هدایت قلبی شود. بنابراین، برای متخصصان قلب و عروق مهم است که در مورد تشخیص، پیشگیری و مدیریت عوارض قلبی عروقی درمان سرطان آگاه باشند.

آیا همه انواع درمان سرطان می تواند باعث سمیت قلبی شود؟

خیر. همه انواع درمان سرطان نمی توانند باعث سمیت قلبی شوند، اما بسیاری از آنها پتانسیل ایجاد آسیب قلبی را دارند، از جمله:

• شیمی درمانی با داروهای خاص
• پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه
• درمان هدفمند (مولکولی درمانی)
• آنتی بادی های مونوکلونال
• داروهایی که برای جلوگیری از عود سرطان استفاده می شود

چه نوع مشکلات قلبی می تواند توسط درمان های سرطان ایجاد شود؟

درمان سرطان می‌تواند باعث شود که قلب کارآمدتر پمپاژ کند، باعث تغییر در جریان خون ویا افزایش خطر لخته شدن خون (ترومبوز) شود که می‌تواند باعث حمله قلبی شود.

شایع ترین شرایط قلبی ناشی از این تغییرات نارسایی احتقانی قلب ( جدی ترین سمیت قلبی مربوط به درمان سرطان )، التهاب عضله قلب (پریکاردیت) و بیماری عروق کرونر است. سایر مشکلات قلبی که می تواند توسط درمان سرطان ایجاد شود عبارتند از فشار خون پایین ، فشار خون بالا ، ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی) و بیماری های دریچه قلب باشد.

تصویربرداری کرنشی که در طول و بعد از درمان سرطان انجام می‌شود می‌تواند تغییرات جزئی در اندازه، ریتم یا توانایی پمپاژ قلب را تشخیص دهد. این تغییرات کوچک ممکن است علائم اولیه سمیت قلبی باشد و نیاز به داروهای بالقوه محافظت کننده قلب را نشان دهد و گاهی اوقات نیاز به تغییر دارو برای شیمی درمانی را نشان دهد.

بیمارانی که درمان سرطان آنها مستلزم افزایش خطر قلبی است، یا کسانی که سابقه بیماری قلبی دارند باید یک تیم مراقبت از سرطان را انتخاب کنند که شامل یک متخصص قلب است که از نزدیک با پزشکان سرطان برای نظارت بر سلامت قلب بیمار قبل، در طول و بعد از درمان همکاری می کند.

اگر بیمار در طول درمان شروع به ایجاد علائم سمیت قلبی کرد، متخصص قلب ممکن است سمیت قلبی را درمان کند و از نیاز به قطع درمان سرطان جلوگیری کند. علاوه بر این، پزشک سرطان ممکن است برنامه درمانی بیمار را برای ارائه دوز سمی کمتر تغییر دهد.

چه کسانی در معرض خطر سمیت قلبی هستند؟

به طور کلی، بیماران مبتلا به بیماری قلبی در زمانی که درمان سرطان را شروع می کنند و افرادی که عوامل خطر بیماری قلبی را دارند ممکن است در بالاترین خطر قرار داشته باشند. عوامل خطر بیماری قلبی عبارتند از:

• سیگار کشیدن
• چاقی
• رژیم غذایی پرچرب
• سبک زندگی غیر فعال
• سابقه خانوادگی بیماری قلبی

برخی از داروهای شیمی درمانی بر عضله قلب و رگ های خونی تأثیر می گذارند. بنابراین بیمارانی که از این داروهای شیمی درمانی استفاده می کنند، خطر بیشتری برای سمیت قلبی دارند، به خصوص اگر دارای عوامل خطر زمینه ای قلبی باشند. بیمارانی که پرتودرمانی قفسه سینه دریافت می کنند ممکن است به دلیل نزدیکی قلب به میدان پرتو در معرض خطر باشند.

چگونه می توان از سمیت قلبی پیشگیری کرد؟

قبل از درمان مهم است که 2 سوال از خود بپرسید:

آیا سابقه بیماری قلبی دارید؟

آیا عوامل خطر بیماری قلبی دارید؟

در مرحله بعد، 3 سوال زیر را از پزشک خود بپرسید:

1. آیا برنامه درمانی من را در معرض خطر آسیب قلبی در آینده قرار می دهد؟
2. آیا از تست های خاصی برای غربالگری مشکلات قلبی قبل، حین و بعد از درمان استفاده می کنید؟
3. آیا درمان من شامل پرتودرمانی به قفسه سینه خواهد بود؟

بیماران سرطانی که قرار است درمان بالقوه کاردیوتوکسیک دریافت کنند باید قبل از شروع درمان سرطان یک ارزیابی فیزیکی و قلبی کامل داشته باشند. این ارزیابی می تواند به پزشکان کمک کند تا بیمارانی را که در معرض خطر سمیت قلبی هستند شناسایی کنند.

 اقداماتی که برای به حداقل رساندن خطر برای بیمار انجام  می دهند باید شامل موارد زیر باشد:

• سابقه پزشکی شخصی
• سابقه پزشکی خانوادگی
• معاینه فیزیکی کامل قلب و عروق
• آزمایشات عملکرد قلب شامل اکوکاردیوگرافی

یک بیمار سرطانی چه اقداماتی می تواند انجام دهد؟

اگر نیاز به درمان سرطان دارید، می توانید نقش فعالی در جلوگیری از سمیت قلبی داشته باشید.

1. در مورد هر گونه سابقه شخصی یا خانوادگی بیماری قلبی به پزشک خود بگویید.
2. از پزشک خود بپرسید که آیا درمان سرطان شما خطری برای قلب و عروق خونی شما دارد یا خیر. اگر پاسخ مثبت است، با پزشک خود در مورد ارزیابی کامل قلب قبل، حین و بعد از درمان صحبت کنید.
3. انواع و دوزهای تمام داروها و تشعشعاتی را که برای درمان سرطان شما استفاده می شود یا مورد استفاده قرار می گیرد، بشناسید – مراقب باشید.
4. سیگار را ترک کنید، سالم غذا بخورید و ورزش کنید.
5. در طول درمان سرطان از مصرف الکل یا کافئین خودداری کنید. آنها می توانند باعث تپش قلب و افزایش ضربان قلب شوند.
6. در مورد هر گونه درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب یا تورم در پاها که تجربه می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
7. همه علائم خود را به عوارض جانبی درمان سرطان نسبت ندهید.