بیماری قلبی در حاملگی

بیماری قلبی در حاملگی

در این مقاله سعی نموده ایم که به توضیح جامع و مفصل پیرامون بیماری قلبی در حاملگی بپردایم جهت کسب اطلاعات لازم در این زمینه بهتر است که این متن را تا انتها مطالعه نمایید ما را با ادامه مطلب همراهی بفرمایید…
حاملگی با تغییرات قابل توجهی در سیستم قلبی عروقی همراه است و ممکن می باشد باعث استرس همودینامیک در فردی یا بیماری زمینه ای قلبی شود. طی حاملگی طبیعی ، حجم پلاسما به طور متوسط 50 % افزایش یافته که در سه ماهه اول آغاز و بین هفته های 20 و 24 بارداری به حداکثر می رسد. این تغییر با افزایش حجم ضربه ای ، ضربان قلب و در نتیجه برون ده قلبی همراه است. علاوه بر آن، افت همزمان مقاومت عروق سیستمیک و فشار متوسط شریانی ، به علت اثرات هورمون های حاملگی بر روی بسترعروقی و ایجاد گردش خون با مقاومت پایین در رحم حامله و جفت، رخ می دهد.
حین زایمان، انقباضات رحمی باعث افزایش موقت 500 ML خون در گردش مرکزی شده و به افزایش بعدی در حجم ضربه ای و برون ده قلبی می انجامد. بعد از زایمان، به علت برداشته شدن فشار رحم حامله از روی ورید اجوف تحتانی و نیز حرکت مایعات خارج عروقی به دورن عروق ، حجم داخل عروقی و برون ده قلبی افزایش می یابد.

علائم و نشانه هایی که ممکن است بیماری قلبی را تقلید نمایند، اغلب با این تغییرات همودینامیک همراه بوده که عبارتند از:

• خستگی و کسالت
• کاهش تحمل فعالیت
• ادم اندام تحتانی
• اتساع وریدهای گردنی
• و…
افتراق علائم ناشی از بیماری قلبی از علائم ناشی از حاملگی طبیعی می تواند دشوار باشد. در چنین شرایطی ، اکوکاردیوگرافی می تواند یک تست غیر تهاجمی امن و کمک کننده در بررسی ساختار و عملکرد قلبی در بیماران حامله باشد.
بسیاری از بیماران حامله با بیماری شناخته شده قلبی می توانند، حاملگی طبیعی و زایمان طبیعی خود را بدون ضرر شدید به مادر یا جنین به پایان برسانند ولی به هر حال ، وضعیت های خاص قلبی شامل هیپرتانسیون غیرقابل برگشت ریوی ،همراه با نارسایی شدید قلبی و سندرم مارفان با گشادی ریشه ی آئورت ، همراه با ریسک بالای عوارض و مرگ قلبی – عروقی هستند.
در این شرایط، باید به بیمار توصیه شود که حامله نگردد. در صورت ایجاد حاملگی ، سقط درمانی در سه ماهه اول شدیدا توصیه می گردد.
بیماری قلبی ایجاد شونده طی حاملگی
بیماری قلبی عروقی می تواند طی حاملگی ایجاد شده و ممکن است خطر زیادی را بر مادر و یا جنین تحمیل کند. هیپرتاسیون طی حاملگی مشکل ناشایعی نبوده و به صورت افزایش ثابت فشار خون جیوه یا فشار خون مطلق تعریف می شود.
البته مشکلی که هیپرتاسیون ممکن است طی حاملگی ایجاد شود شامل:
• هیپرتاسیون مزمن: کسی که قبل از حاملگی فشار خون هم داشته است.
• هیپرتاسیون حاملگی: کسی که فشار خون قبل از هفته 20 بارداری است.
• توکسمی : توکسمی یا اکلامپسی شکلی از هیپرتاسیون است که طی نیمه سوم حاملگی ایجاد شده است و با اشکال شدید و تشنج همراه می باشد.
هیپرتاسیون مزمن زمانی مطرح است که افزایش فشارخون قبل از 20 هفتگی حاملگی ردیابی شود. بدون توجه به علت فشار خون ، مرگ و میر جنینی با شدت هیپرتاسیون مرتبط است و زمانی که فشار دیاستولی طی سه ماهه سوم بیش از 85 میلی مترجیوه شود، مرگ و میر جنینی شروع به افزایش می کند.
درمان های اولیه شامل کاهش فعالیت های فیزیکی و محدودیت نمک است. اگر فشارخون زیاد باشد، درمان ضد فشارخونی همچون: هیدرالازین، آلفا- میتل دوپا و… باید تجویز شد. دیورتیک ها به علت افزایش ریسک کاهش خون رسانی به جفت باید با احتیاط مصرف شوند.
یکی از درگیری های قلبی در بارداری در حوالی زایمان کاردمیوپارتی زایمان یا پری پارتوم می باشد و با اکوکاردیوگرافی نتایج متفاوت و یک سوم موارد را درگیر می کند و پیش آگاهی ممکن است خیلی خوب نباشد. برخی ها بر می گردند و بعضی ها خیر و با یک سری مسائلی ارتباط دارد و درمان آن نارسایی قلبی می باشد.

چکیده مطلب

اکوکاردیوگرافی جنین، نوعی تصویربرداری تخصصی با استفاده از اسکن قلب جنین با تمام جزئیات است که برای تشخیص نقص‌های قلب استفاده می‌شود. اگر پزشک در معاینات روتین بارداری و سونوگرافی‌ها مشکلی را مشاهده کند، معمولاً برای بررسی دقیق‌تر عملکرد قلب جنین، اکوکاردیوگرافی قلب جنین را تجویزمی کند.

با تشکر مدیریت سایت دکتر مرجان ثابتی متخصص قلب و عروق